Χαιρετισμός Σοφίας Χίντζιου Κοντογιάννη, προέδρου της Συμπολιτείας Ολυμπίας

Καλησπέρα σας

Κυρία Υπουργέ, κύριε Αρχηγέ του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, κύριε Πρόεδρε της ΔΟΑ, κύριε Περιφερειάρχα,  αξιότιμοι προσκεκλημένοι και υποστηρικτές της μεγάλης αυτής προσπάθειας που κάνουμε.

Από την ημέρα ίδρυσής της η Συμπολιτεία Ολυμπίας έχει ως σκοπό την προαγωγή και διάδοση του Ολυμπιακού Ιδεώδους, σύμφωνα με τις αρχές του Ολυμπιακού Πνεύματος, όπως αυτό διαμορφώθηκε κατά την οργάνωση και διεξαγωγή των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων στην Ολυμπία.  Όλες οι δράσεις μας επικεντρώνονται στο να γίνει το «Μονοπάτι της Εκεχειρίας» «γέφυρα του αρχαίου με το σύγχρονο» και γύρω από αυτό να αναδειχθούν αρχές και αξίες.

 Το 393 μ.Χ. ο Αυτοκράτορας Θεοδόσιος απαγόρευσε την τέλεση των ολυμπιακών αγώνων γιατί θεώρησε ότι παρέπεμπαν στην ειδωλολατρία.

Σαν σήμερα , σαν αύριο, ήταν  το 1896, στο Παναθηναϊκό Στάδιο οι Ολυμπιακοί Αγώνες αναγεννήθηκαν και έλαβαν οικουμενική μορφή.

Όπως γνωρίζετε στην αρχαιότητα στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν υπήρχε το άθλημα της ιστιοπλοΐας.

Όμως κατά τη διάρκεια της τρισχιλιετούς ιστορίας μας, η ναυτική ισχύς καθόρισε την μοίρα των Ελλήνων. Συνδέθηκε με την επιβίωση και την πρόοδο του έθνους μας αλλά και με την οικονομική ανάπτυξη, τον πολιτισμό και αθλητισμό, την κοινωνική δράση και τη γεωστρατηγική ισχύ.

Από τη θάλασσα ο Έλληνας διαχρονικά αντλούσε το απαραίτητο οξυγόνο για την επιβίωσή του.  Μέσα σε αυτήν κινείτο ανά τους αιώνες είτε με τριήρεις, είτε με δρόμωνες, είτε με μπρίκια, είτε με τάνκερς, επιβεβαιώνοντας αυτό που είχε πει ο Στρατής Μυριβήλης, ότι «όλα τα κύματα ξέρουν τις καρίνες των ελληνικών πλοίων».

Ζούμε σε ένα πλανήτη ο οποίος καλύπτεται σε ποσοστό 70% από ύδατα. Και το 90% του παγκοσμίου εμπορίου γίνεται από τη θάλασσα. Η ελληνική ναυτιλία αντιπροσωπεύει πάνω από το 1/5 της παγκόσμιας χωρητικότητας διατηρώντας μια μακρά παράδοση πρωτοπορίας στο χώρο και ταυτόχρονα είναι ο πολύτιμος αιμοδότης για την ελληνική οικονομία, καθώς συνεισφέρει με 7% στο ΑΕΠ.

Η διασφάλιση της ειρήνης, της ευημερίας  της πατρίδας μας εξαρτάται και σήμερα, όπως πάντα, σε μεγάλο μέρος από τη ναυτική της ισχύ τόσο του εμπορικού όσο και του Πολεμικού Ναυτικού.

Άλλωστε το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό είναι το μοναδικό ναυτικό στον κόσμο που δεν έχει υποστείλει ποτέ τη Σημαία του!

Την ισχύ της ναυτιλίας σε γεωστρατηγικό επίπεδο, αποτυπώνει εύγλωττα η απάντηση του Θεμιστοκλή, όταν ο Κορίνθιος Στρατηγός Αδείμαντος, λίγο πριν από τη ναυμαχία της Σαλαμίνας του είπε με προσβλητικό τρόπο να μη μιλά γιατί δεν είχε πλέον πατρίδα, αφού οι Αθηναίοι είχαν εγκαταλείψει την πόλη τους.  «Εμείς έχουμε τη μέγιστη πόλη της Ελλάδας, δηλαδή τις διακόσιες τριήρεις μας», ήταν η αποστομωτική απάντηση του Θεμιστοκλή.

Μια απάντηση που δικαιώνει τη ρήση του Περικλή, όπως την αποδίδει ο Θουκυδίδης «μέγα το της θαλάσσης κράτος», αλλά και του Λυσία στον Ολυμπιακό του Λόγο «η αρχή των κρατούντων της θαλάσσης». Δηλαδή, «η εξουσία ανήκει σε αυτούς που κυριαρχούν στη θάλασσα».

 

Ιστορικά οι Έλληνες αντιμετώπιζαν τη θάλασσα ως γέφυρα προς κάθε τι νέο. Έτσι ίδρυσαν τις νέες «ελληνίδες πόλεις», τις αποικίες, έτσι κυριάρχησαν και επί τουρκοκρατίας ασκώντας το εμπόριο σε όλο τον κόσμο, έτσι ελευθέρωσαν την Ελλάδα, έτσι κυριαρχούν και σήμερα.

 

Η δυνατότητα αυτή των Ελλήνων να κουμαντάρουν τη θάλασσα αποτυπώνεται με τον καλύτερο τρόπο όχι μόνο στις συμμετοχές αλλά και στις νίκες των Ελλήνων στους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ας θυμηθούμε λίγο: Ο Διαγόρας από τη Ρόδο, ο Ταυροσθένης από την Αίγινα, ο Φίλων από την Κέρκυρα, ο Ηρακλείδης από τη Σαλαμίνα της Κύπρου,   ο Αμησινάς από τη Βάκρη της Λιβύης, ο Πολέμων από την Πέτρα της Ιορδανίας,  ο Ερμογένης από την Πέργαμο, ο Δάιππος από τον Κρότωνα, ο Άνοχος από τον Τάραντα και ο Αναξίλαος από το Ρήγιον της Καλαβρίας, ο Ιέρωνας και ο Ζώπυρος από Συρακούσες, ο Εμπεδοκλής και ο Εξαίνετος από Ακράγαντα της Σικελίας, είναι ορισμένοι από τους Ολυμπιονίκες της αρχαιότητας,  αλλά και από την Αλεξάνδρεια, τη Ναύκρατη την Ερμόπολη της Αιγύπτου, τη Σελεύκεια της Βόρειας Συρίας έφθαναν με ασφάλεια στους λιμένες της Ηλείας και από εκεί στην Ήλιδα, τη διοργανώτρια  πόλη των Ολυμπιακών Αγώνων, για να αγωνισθούν τον αγώνα τον καλό στην Αρχαία Ολυμπία, έχοντας κάνει ταυτόχρονα, το δικό τους δρόμο Εκεχειρίας.  Την Εκεχειρίας που ήταν προαπαιτούμενη για τη συμμετοχή στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες…

«Μέγα το της θαλάσσης κράτος» λοιπόν όχι μόνο για την ανάπτυξη και την ευημερία, αλλά και για την ανάδειξη και προώθηση του αθλητισμού, του πολιτισμού, του πνεύματος και  της ειρήνης, του Εύ Αγωνίζεσθαι, της ευγενούς άμιλλας και της Εκεχειρίας, αξίες για τις οποίες αγωνίζεται η Συμπολιτεία Ολυμπίας.

Θα μου επιτρέψετε να σας παρουσιάσω τους δύο εξαίρετους δημοσιογράφους που θα συντονίσουν τη σημερινή μας εκδήλωση είναι και οι δύο βραβευμένοι με τα βραβεία Μπότση: Ο Νίκος Στέφος δημοσιογράφος αλλά και συγγραφέας των βιβλίων "Ώρα Ελλάδος, Βουκουρέστι..."  και  «2015 ΚΑΥΣΩΝΑΣ στην Αθήνα» και η κα  Σπυριδούλα 'Ιριδα Σπανέα  είναι δημοσιογράφος, η οποία ασχολείται με το αθλητικό ρεπορτάζ και έχει ειδικευτεί στα ολυμπιακά, εκτός ποδοσφαίρου και μπάσκετ, και τα μη ολυμπιακά αθλήματα. Από το 1999 έως σήμερα εργάζεται στην εφημερίδα «Καθημερινή».