Πηνελόπη Γαίτη-Performance: «Το μονοπάτι της Εκεχειρίας...στο δικό του αέναο χρόνο......»

 Τα μονοπάτια είναι πορείες που κλείνουν μέσα τους βήματα κρουστά και πολλά.

Είναι βιωμένο και πυκνωμένο έδαφος χωροχρονικών ταυτοχρονιών.

Το μονοπάτι της Εκεχειρίας υπήρχε χρόνια πριν… πάνω στη γη……………

Ήταν κομμάτι των ανθρώπων της από τότε, από παλιά……………………..

Ο Αναξίμανδρος πιστεύει στο χρόνο ως κριτή των πάντων και δημιουργό της φθοράς που οδηγεί στην κοσμική ισορροπία. Το

άπειρο για αυτόν είναι δημιουργικό αίτιο και φορέας συμπαντικής αρμονίας με τις χρονικές ροές να επιζούν αέναα και να συμπαρασύρουν μαζί τους τη σκόνη, το χώμα………………..και το νερό που όλα μαζί φιλτράρουν και φέρνουν στην επιφάνεια κομμάτια από το μακρυνό παρελθόν…………..

Το παρελθόν του μονοπατιού, ……το χώμα, η γη πάντοτε μιλούσαν με τους δικούς τους κώδικες που επαναλαμβάνονταν στο πάντα…. λασπωμένη γη, βροχές …..χειμώνες, φρυγμένη γη, αφόρητη ζέστη…. καλοκαίρια. Φωνές παιδικές, νεανικές, γεροντικές, γέλια, δάκρυα. Ανθρώπινα βήματα που το μέτρησαν με τη δύναμή τους………..

Όμως έτσι είναι οι δρόμοι, έτσι είναι τα μονοπάτια κι αυτό το μονοπάτι, αυτοί που το

πατάνε, ξέρουν να ονειρεύονται.................................................

Γνωρίζουν την έννοια του αέναου που χάνεται μέσα στις ρίζες του χρόνου...............................το χώμα, η γη πάντοτε μιλούσαν με τους δικούς τους

 κώδικες..........................................................................................................

Τόσα χρόνια μνήμης δεν πήγαν χαμένα.

Το χώμα ξεφεύγει μέσα από τις χούφτες και γράφει την αλήθεια...το νερό, σιωπηλός μάρτυρας την παρακολουθεί και καταγράφει.................................................