Ομιλία κας ΝΤΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗ στην Ημερίδα για το Μονοπάτι της Εκεχειρίας

Θα ήθελα καταρχήν να ευχαριστήσω την Σοφία Κοντογιάννη για την τιμητική πρόσκληση.

Θα προσπαθήσω  μέσα από την σύντομη τοποθέτηση μου να αναφερθώ στο ολυμπισμό ως εκπαιδευτικό εργαλείο αξιοποιώντας την εμπειρία μου από την δημιουργία και συμμετοχή μου στα διεθνή εκπαιδευτικά προγράμματα της Ολυμπιακής Εκεχειρίας που πραγματοποιούνται  σε όλο τον κόσμο  αλλά κυρίως  από το  πρόγραμμα ΣΕΒΟΜΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ.

 Από τις αιώνιες αξίες που έχουμε κληρονομήσει από τους προγόνους μας είναι ο Ολυμπισμός και οι αρχές και αξίες που περιλαμβάνει. Ευγενής ανταγωνισμός, ίση συμμετοχή, αμοιβαία κατανόηση, ειρηνική συνύπαρξη λαών και ανθρώπων, η εκεχειρία, η συμφιλίωση των ανθρώπων και των λαών. Αξίες πανανθρώπινες. Οι αξίες που υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν.

Αξίες πιο επίκαιρες από ποτέ.

Αξίες που νομίζω ότι δείχνουν το όραμα για την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η εποχής μας, τρομοκρατία, πόλεμοι, μετακινήσεις πληθυσμών.

 Άλλωστε, όπως γνωρίζετε, οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην αρχαία Ελλάδα ξεκίνησαν για να αντιμετωπίσουν παρόμοιες, με την σημερινή, καταστάσεις.

 Για μας, για τον χώρο που ασχολείται με τον αθλητισμό και την εκπαίδευση, ο ρόλος μας είναι σχεδόν αυτονόητος. Μέσα από τα εκπαιδευτικά μας προγράμματα  μπορούμε να εμπνεύσουμε στους νέους τις αρχές και τις αξίες του ολυμπισμού, την αξία του αθλητισμού και να δημιουργήσουμε πιο ολοκληρωμένους πολίτες. Να δείξουμε ότι υπάρχει μια άλλη Ελλάδα – η Ελλάδα της προσφοράς και της αλληλεγγύης,  η Ελλάδα που μπορεί να δημιουργήσει .

Έχω, λοιπόν, την μεγάλη τιμή να μετέχω στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση του μεγάλου εκπαιδευτικού προγράμματος ΣΕΒΟΜΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ της Διεθνούς Κέντρου ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΕΚΕΧΕΙΡΙΑΣ , του ΒΡΕΤΑΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ και  των Ελλήνων Ολυμπιονικών, που απευθύνεται σε μαθητές ηλικίας 10 έως 15 ετών αλλά και σε γονείς καθώς και σε εκπαιδευτικούς.

 Το πρόγραμμα αυτό ήταν μια μεγάλη έκπληξη για όλους .

Γιατί κανείς μας όταν το   σχεδιάζαμε δεν μπορούσε να φανταστεί την απήχηση ,την ανταπόκριση ,την συμμετοχή που θα έβρισκε.

Ήδη ,έχουν συμμετάσχει πάνω από 25.000 μαθητές ,γονείς  και εκπαιδευτικοί από σχολεία σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας.

 Κάθε φορά συναντάμε παιδιά, γονείς ,δασκάλους που είναι έτοιμοι να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους .

 Και στην αξιολόγηση που μας κάνουν οι εκπαιδευτικοί σημειώνουμε πάντα πολύ υψηλή ικανοποίηση.

Και όπως είπα και στην βράβευση των μαθητών πριν μερικές εβδομάδες παρουσία του ΠτΔ, τελικά είμαστε εμείς που υλοποιούμε το πρόγραμμα αυτοί που παίρνουν περισσότερη δύναμη και ελπίδα από τα ίδια τα παιδιά .

 Όμως τι είναι αυτό που κάνει το ολυμπιακό πλαίσιο αλλά και το πρόγραμμα μας τόσο γοητευτικό στα παιδιά ;

 Είναι καταρχήν το  ηθικό και ιδεολογικό βάρος του αθλητικού ιδεώδους ,όπως αυτό ,ως γνωστόν, γεννήθηκε και διαμορφώθηκε στην αρχαία Ελλάδα .

 Ο αθλητισμός είναι ίσως το μοναδικό μέσο που μπορεί να ενώσει λαούς και ανθρώπους, πέρα από εθνότητες ,θρησκείες, συστήματα, ιδεολογίες.

 Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο επειδή ο αθλητισμός και ο Ολυμπισμός έχουν τεράστια απήχηση σε όλο τον κόσμο.

Δισεκατομμύρια άνθρωποι, ανεξάρτητα από το χρώμα, τη φυλή, τη θρησκεία, παρακολουθούν και συμμετέχουν με το δικό τους τρόπο σε αυτές τις διοργανώσεις.

Τα παραδείγματα πολλά, από την εποχή των πρώτων αγώνων στην Ολυμπία έως  στην εποχή του ψυχρού πολέμου και της διπλωματίας του πινγκ πόνγκ που έφερε κοντά την Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής στη δεκαετία του 1970, μέχρι την σημερινή εποχή με την εικόνα των αθλητών της Βόρειας και Νότιας Κορέας να παρελαύνουν με μια κοινή σημαία στους Ολυμπιακούς Αγώνες και να συναγωνίζονται με μια κοινή ομάδα στο χόκευ.

 Το αθλητικό ιδεώδες εμπνέει όλους τους ανθρώπους γιατί μικραίνει τις αποστάσεις μεταξύ τους ,χαμηλώνει τις διακρίσεις ,τους βάζει όλους έστω και για λίγο, έστω και συμβολικά να ξεκινούν από την ίδια αφετηρία .

 Δείτε για παράδειγμα πως λειτουργεί ο αθλητισμός  σε ανθρώπους με κινητικά και άλλα προβλήματα, με ειδικές όμως ικανότητες, που βρίσκουν το πεδίο  να αποδείξουν  ότι η διαφορετικότητα στο σώμα μπορεί να είναι πλεονέκτημα!

 Αυτό όλο λοιπόν το πλαίσιο διαχέεται στα παιδιά μέσα από τα εκπαιδευτικά μας προγράμματα.

 Μέσα από τις Ολυμπιακές αρχές και αξίες τα παιδιά μαθαίνουν πως συμμετέχουν σε μια ομάδα, πως πρέπει να συνεργαστούν.

 Μαθαίνουν να συνυπάρχουν με διαφορετικούς ανθρώπους, να αποδέχονται παιδιά που ίσως δεν θα τα αποδεχόντουσαν διαφορετικά υπό άλλες συνθήκες, που ίσως να μην τους μιλούσαν καν.

 Μαθαίνουν να σέβονται και να αγωνίζονται με κοινούς κανόνες.

 Και όταν βγαίνουν στην κοινωνία, είναι προσωπικότητες ολοκληρωμένες, δομημένες με αρχές.

Ενσωματώνοντας τις αξίες αυτές στο προσωπικό τους  αξιακό σύστημα, κάνουν  ένα βήμα παραπάνω για να κατακτήσουν  μια κουλτούρα ειρήνης, μια κουλτούρα που μας κάνει όχι παθητικούς αποδέκτες αλλά ειρηνικούς συνομιλητές, μας κάνει να επιλέγουν  ειρηνικούς τρόπους να προβάλλουν τα επιχειρήματά τους και να επιλέγουν τον σεβασμό και τον διάλογο αντί της επίθεσης.

 Αυτό είναι το στοίχημα που  κερδίζουμε  με τους μικρούς  μας μαθητές.

 Να επιλέγουν τον σεβασμό απέναντι στους συνομηλίκους τους αντί της επιβολής μέσω της βίας.

 Και όλο αυτό το πετυχαίνουμε βάζοντας βιωματικές δράσεις ,βάζοντας το παιχνίδι και την άμιλλα στα σχολεία μας.

Αυτό είναι και το δεύτερο μεγάλο δίδαγμα από το πρόγραμμα μας .

Ας μην ξεχνάμε ότι η λέξη παιδεία προέρχεται από το παις ,παιδί όμως από την ίδια ρίζα προέρχεται και η λέξη παιδιά, που έχει και την έννοια του παιχνιδιού.

Για μένα είναι μεγάλο λάθος να βγάλουμε την έννοια του παιχνιδιού και της άμιλλας από την εκπαιδευτική διαδικασία .

Το αντίθετο πρέπει να γίνει.

Οφείλουμε να κάνουμε την παιδεία πιο ζωντανή ,πιο ευχάριστη ,πιο κοντά στα δεδομένα και τις ανάγκες ενός παιδιού .

Να μην ξεχνάμε δηλαδή ότι η παιδεία στα σχολεία αφορά παιδιά και όχι ώριμους πολίτες .

Για αυτό και το πρόγραμμα μας έχει υιοθετήσει πλήθος πρωτοποριακών μεθόδων όπως τα βιωματικά εργαστήρια που περιέχουν θεατρικό παιχνίδι ,τραγούδι, εναλλαγή ρόλων ,χρήση νέων τεχνολογιών ώστε να διασφαλίζουμε την διαδραστικότητα και το συνεχές ενδιαφέρον. 

Ίσως ,λοιπόν  το μεγαλύτερο συμπέρασμα  που μπορούμε να αποκομίσουμε από το πρόγραμμα μας είναι ότι οφείλουμε να αλλάξουμε  την εκπαιδευτική μας διαδικασία ώστε να συναντάμε  από τους μαθητές μας σε όλη την διάρκεια του σχολικού  βίου την ίδια ζέση, το ίδιο ενδιαφέρον, την ίδια αγάπη  που συναντάμε εμείς μέσα από τις συγκεκριμένες  βιωματικές δράσεις .

 Και για να γίνει αυτό έχουμε την ανάγκη πολλών ανάλογων προγραμμάτων σαν αυτό που κάνουμε εμείς αλλά και την συνεπαγώμενη αλλαγή φιλοσοφίας.

 Το Ολυμπιακό αθλητικό πλαίσιο λοιπόν μιλώντας όχι πλέον θεωρητικά αλλά εφαρμοσμένα ,μέσα από την καθημερινή μας επαφή μπορεί να λειτουργήσει ως ένα σημαντικό εκπαιδευτικό εργαλείο.

Καταρχήν ,με τις ίδιες τις ιδέες του που αποτελούν βάση μιας ανθρωπιστικής παιδείας.

 Αλλά και ως εργαλείο καινοτομικών εκπαιδευτικών εργαλείων που εμπνέονται από τον αθλητισμό, την άμιλλα ,την έννοια του αγώνα.

Τα εργαλεία αυτά είναι αυτά που  λείπουν σήμερα από το ελληνικό  σχολείο σε ένα μεγάλο βαθμό.

 Η επιτυχία του προγράμματος μας πιστεύω πως δημιουργεί μια καλή πρακτική.

 Ευελπιστώ - κλείνοντας την σύντομη παρέμβαση μου- ότι ο  ολυμπισμός θα αποτελέσει  πηγή έμπνευσης και προόδου  και για  την σύγχρονη Ελλάδα τουλάχιστον με τον τρόπο που κινεί και εμπνέει  και τον υπόλοιπο κόσμο  και να μην μένει απλά ως ένα εθνικό στερεότυπο ,χωρίς να αξιοποιείται για να βελτιώσει την κοινωνία μας ,την εκπαίδευση μας ,τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τα πράγματα.

Κλείνοντας να πω ότι στις 20 Απριλίου, παραμονή του «μονοπατιού της Εκεχειρίας» θα διεξάγουμε το πρόγραμμα «Σέβομαι τη Διαφορετικότητα» στα σχολεία της Αμαλιάδας